Als de schuldencrisis die Washington teistert uiteindelijk de Verenigde Staten in een recessie zou storten, zou de economie van de VS in haar eentje nauwelijks ten onder gaan.
De gevolgen van een allereerste wanbetaling op de federale schuld zouden snel over de hele wereld weerklinken.
"Geen hoek van de wereldeconomie zal gespaard blijven" als de Amerikaanse regering in gebreke blijft en de crisis niet snel wordt opgelost, zegt Mark Zandi, hoofdeconoom bij Moody's Analytics.
Zandi en twee collega's bij Moody's hebben geconcludeerd dat zelfs als de schuldlimiet niet langer dan een week zou worden overschreden, de Amerikaanse economie zo snel zou verzwakken dat ongeveer 1.5 miljoen banen zouden verdwijnen.
En als een overheidsfaillissement veel langer zou duren - tot ver in de zomer - zouden de gevolgen veel ernstiger zijn, ontdekten Zandi en zijn collega's in hun analyse: de economische groei in de VS zou dalen, 7.8 miljoen Amerikaanse banen zouden verdwijnen, de leenrente zou stijgen , zou het werkloosheidspercentage in de VS stijgen van de huidige 3.4 procent naar 10 procent en zou een beursdaling $ XNUMX biljoen aan vermogen van huishoudens wegvagen.
Zover kan het natuurlijk niet komen.
Het Witte Huis en de Republikeinen van het Huis, op zoek naar een doorbraak, zetten de onderhandelingen over de schuldlimiet voort. De Amerikaanse president Joe Biden had maandag een ontmoeting met House Speaker Kevin McCarthy, en beide omschrijven hun gesprekken als “productief”.
Toch hebben de Republikeinen gedreigd de regering in gebreke te laten blijven met haar schulden door te weigeren de wettelijke limiet voor wat ze kan lenen te verhogen, tenzij Biden en de Democraten akkoord gaan met forse bezuinigingen en andere concessies.
Potentieel 'catastrofaal'
Zoveel financiële activiteit wereldwijd hangt af van het vertrouwen dat de VS altijd aan haar financiële verplichtingen zal voldoen. Zijn schuld, lang gezien als een ultraveilig bezit, is een fundament van wereldwijde handel, gebouwd op tientallen jaren van vertrouwen in de Verenigde Staten. Een wanbetaling zou de Amerikaanse markt voor staatsobligaties van $ 24 biljoen kunnen vernietigen, de financiële markten doen bevriezen en een internationale crisis doen ontbranden.
"Een wanbetaling zou een catastrofale gebeurtenis zijn, met een onvoorspelbare maar waarschijnlijk dramatische gevolgen voor de Amerikaanse en wereldwijde financiële markten", zegt Eswar Prasad, professor handelsbeleid aan de Cornell University en senior fellow bij de Brookings Institution.
De dreiging is ontstaan op het moment dat de wereldeconomie kampt met een arsenaal aan bedreigingen – van stijgende inflatie en rentetarieven tot de aanhoudende repercussies van de Russische invasie van Oekraïne tot de verstevigende greep van autoritaire regimes.
Bovendien zijn veel landen sceptisch geworden over Amerika's buitensporige rol in de mondiale financiën.
In het verleden slaagden Amerikaanse politieke leiders er over het algemeen in om van de rand af te stappen en de schuldlimiet te verhogen voordat het te laat was.
Het congres heeft het leenplafond sinds 78 1960 keer verhoogd, herzien of verlengd, voor het laatst in 2021.
Gesprekken over het Amerikaanse schuldplafond zitten in een impasse
Weekendbesprekingen tussen de Republikeinse Huisvoorzitter Kevin McCarthy en de Amerikaanse president Joe Biden hebben niet geleid tot een akkoord om het schuldenplafond te verhogen, wat volgens sommigen nodig is om een recessie te voorkomen.
Dus wat is er deze keer anders?
Het probleem is verergerd. De partijdige verdeeldheid in het Congres is groter geworden, terwijl de schuld is gegroeid na jaren van stijgende uitgaven en ingrijpende belastingverlagingen. De Amerikaanse minister van Financiën Janet Yellen heeft gewaarschuwd dat de regering op 1 juni in gebreke kan blijven als wetgevers het plafond niet verhogen of opschorten.
"Als de betrouwbaarheid van [Treasurys] om wat voor reden dan ook zou worden aangetast, zou dat schokgolven door het systeem sturen ... en enorme gevolgen hebben voor de wereldwijde groei", zegt Maurice Obstfeld, senior fellow bij het Peterson Institute for International Economics en voormalig hoofdeconoom bij het Internationaal Monetair Fonds.
Treasuries worden veel gebruikt als onderpand voor leningen, als buffer tegen bankverliezen, als toevluchtsoord in tijden van grote onzekerheid en als plek voor centrale banken om deviezenreserves te stallen.
Gezien hun waargenomen veiligheid, hebben de schulden van de Amerikaanse overheid - schatkistpapier, obligaties en bankbiljetten - een risicoweging van nul in internationale bankregelgeving. Buitenlandse regeringen en particuliere investeerders hebben bijna 7.6 biljoen dollar van de schuld in handen – ongeveer 31 procent van de staatsobligaties op de financiële markten.
Omdat de Amerikaanse dollar door zijn dominantie de de facto wereldvaluta is geworden sinds de Tweede Wereldoorlog, is het voor de Verenigde Staten relatief eenvoudig om een steeds groter wordende stapel staatsschulden te lenen en te financieren.
Vraag naar de dollar
Maar de grote vraag naar Amerikaanse dollars maakt ze ook vaak waardevoller dan andere valuta's, en dat brengt kosten met zich mee: een sterke dollar maakt Amerikaanse goederen duurder in vergelijking met hun buitenlandse rivalen, waardoor Amerikaanse exporteurs een concurrentienadeel krijgen. Dat is een van de redenen waarom de Verenigde Staten sinds 1975 elk jaar handelstekorten hebben.
Van alle deviezenreserves die door de centrale banken van de wereld worden aangehouden, vertegenwoordigen Amerikaanse dollars 58 procent. Nr. 2 is de euro tegen 20 procent. Volgens het IMF maakt de Chinese yuan minder dan drie procent uit.
Onderzoekers van de Federal Reserve hebben berekend dat van 1999 tot 2019 96 procent van de handel in Amerika in Amerikaanse dollars werd gefactureerd. Dat gold ook voor 74 procent van de handel in Azië. Elders buiten Europa, waar de euro domineert, waren dollars goed voor 79 procent van de handel.
De Amerikaanse valuta is zo betrouwbaar dat handelaren in sommige onstabiele economieën betaling in dollars eisen, in plaats van de valuta van hun eigen land.
Neem Sri Lanka, geteisterd door inflatie en een duizelingwekkende daling van de lokale munteenheid. Eerder dit jaar weigerden verladers 1,000 containers met voedsel dat dringend nodig was vrij te geven, tenzij ze in dollars werden betaald. De zendingen stapelden zich op bij de dokken in Colombo omdat de importeurs geen dollars konden krijgen om de leveranciers te betalen.
"Zonder [Amerikaanse dollars] kunnen we geen enkele transactie uitvoeren", zegt Nihal Seneviratne, een woordvoerder van de Essential Food Importers and Traders Association. "Als we importeren, moeten we harde valuta gebruiken - meestal de Amerikaanse dollars."
Evenzo eisen veel winkels en restaurants in Libanon, waar de inflatie heeft gewoed en de valuta is gekelderd, betaling in dollars. In 2000 reageerde Ecuador op een economische crisis door zijn eigen munteenheid, de sucre, te vervangen door dollars - een proces dat "dollarisatie" wordt genoemd - en is daaraan vastgehouden.
Als de Verenigde Staten de schuldlimiet zouden doorbreken zonder het geschil op te lossen en de Schatkist in gebreke zou blijven met haar betalingen, suggereert Zandi dat de dollar, althans aanvankelijk, zal stijgen “vanwege de onzekerheid en de angst. Wereldwijde investeerders zouden gewoon niet weten waar ze heen moeten, behalve waar ze altijd heen gaan als er een crisis is en dat is naar de Verenigde Staten.”
Maar de Treasury-markt zou waarschijnlijk verlamd raken. Beleggers zouden in plaats daarvan geld kunnen overhevelen naar Amerikaanse geldmarktfondsen of obligaties van vooraanstaande Amerikaanse bedrijven. Uiteindelijk, zegt Zandi, zou toenemende twijfel de waarde van de dollar doen dalen en laag houden.
Wie zou - en zou niet - betaald krijgen
In een schuldenplafondcrisis stelt Lowery, die assistent-minister van Financiën was tijdens de crisis van 2008, zich voor dat de Verenigde Staten rentebetalingen aan obligatiehouders zouden blijven doen. En het zou proberen zijn andere verplichtingen te betalen - bijvoorbeeld aan aannemers en gepensioneerden - in de volgorde waarin die rekeningen opeisbaar werden en naarmate er geld beschikbaar kwam.
Voor rekeningen die bijvoorbeeld op 3 juni moesten worden betaald, zou de overheid op 5 juni kunnen betalen. Rond 15 juni zou er wat verlichting komen. Dan zouden de overheidsinkomsten binnenstromen, aangezien veel belastingbetalers geschatte belastingbetalingen doen voor het tweede kwartaal.
De regering zou waarschijnlijk worden aangeklaagd door degenen die niet werden betaald - "iedereen die leeft van veteranenuitkeringen of sociale zekerheid", zei Lowery. En ratingbureaus zouden de Amerikaanse schuld waarschijnlijk verlagen, zelfs als de Schatkist rente zou blijven betalen aan obligatiehouders.
Het drama over het schuldenplafond zal zeker vragen doen rijzen over de enorme financiële macht van de Verenigde Staten en de dollar.
"De wereldeconomie bevindt zich op dit moment behoorlijk kwetsbaar", zei Obstfeld. "Dus het is ongelooflijk onverantwoordelijk om in die mix een crisis over de kredietwaardigheid van Amerikaanse verplichtingen te gooien."
